Ζήλια (53)

• Αν άφηνε η ζήλια θα ζούσαν και τα ορφανά.

• Άντρας που δεν είναι ζηλιάρης, θα είναι σίγουρα μουρντάρης.

• Από πικροκολοκυθιά μήτε κολοκυθόσπορο.

• Άσπρο κώλο πού΄χει η νύφη να'χαμε και εμείς οι γύφτοι.

• Βράζει στο ζουμί του.

• Γαβγίζουν τα σκυλιά τ’ αφεντικό, που τα σκυλιά του γείτονα ταΐζει.

• Είδε ο βάτραχος που πετάλωναν το άλογο, σήκωσε κι αυτός το πόδι του.

• Είναι προτιμότερο να σε ζηλεύουνε παρά να σε φθονούνε.

• Επίγνωση της κατωτερότητας του έχει αυτός πού ζηλεύει.

• Έχτισε και το λελέκι μια φωλιά παρέκει.

• Η ζήλια να' τανε κασίδα, θα κατέβαινε ως τα φρύδια.

• Η ζήλια περνάει ο κακός ο λόγος δεν περνάει.

• Η ζήλια χτυπά τους άλλους κι αυτή τραυματίζεται μόνη της.

• Η ζηλιάρα, όλες ζηλιάρες τις βλέπει.

• Θα γέμιζε όλη η χώρα αν είχε η ζήλεια ψώρα.

• Θα σου βγάλω τ’ άπλυτα στη φόρα.

• Καλλιά έχω να με βλαστημούν, παρά να με λυπούνται.

• Καλλιά ζηλεμένος, παρά λυπημένος.

• Κάλλιο να σε  ζηλεύουνε παρά να σε ελεούνε.

• Κάλλιο να΄χεις άντρα πού δεν σ΄΄αγαπά, παρά να σε ζηλεύει.

• Καλύτερα να σε ζηλεύουνε παρά να σε λυπούνται.

• Κανένας στον τόπο του δεν άγιασε.

• Μήτ' ο σκύλος τρώει το άχυρο μήτε το γάιδαρο αφήνει.

• Μια αλεπού κοψονούρα, όλες τις θέλει κοψονούρες.

• Να ήταν η ζήλια ψώρα, θα ξύνονταν όλη η χώρα.

• Να 'ταν η κασίδα ζήλια θα κατέβαινε ως τα φρύδια.

• Ο ζηλιάρης αδυνατίζει γιατί ο γείτονάς του είναι παχύς.

• Ο Κρητικός κι αν στολιστεί και βάλει τα καλά του, όλοι τον ζηλεύουνε για την κορμοστασιά του.

• Ο ξένος και αν σε χαίρεται κακά σε καμαρώνει.

• Όποιος αγαπάει πραγματικά, πάντοτε ζηλεύει.

• Όποιος τα ξένα επιθυμεί και τα δικά του χάνει.

• Όποιος φθονεί τον άλλον, τρώγεται μόνος του.

• Όποιος φθονεί τον άλλο, τρώει τον εαυτό του.

• Όπως η αγάπη δεν λέει κακό, έτσι και ο φθόνος δεν λέει καλό.

• Παπάς παπά καλό δεν θέλει.

• Πρόκοψε η ακαμάτα όταν είδε την καμάτα.

• Σκάβει μόνος τον λάκκο του, όποιον τον τρώει ο φθόνος.

• Στο σίδερο είναι η σκουριά και στο κακό ο φθόνος.

• Τα ξένα παίνευέτα και μην τα καμαρώνεις.

• Τα ψηλά δέντρα πετροβολούνε.

• Της γειτόνισσας τα αυγά πάντα είναι πιο μεγάλα.

• Το δένδρο πούχει τον καρπό, όλο πετροβολιέται.

• Το λιοντάρι τρώει και ο λύκος δε χωνεύει.

• Το μάτι σπάει την πέτρα.

• Τον αγαπώ σαν πάτο απ’ αγγούρι.

• Τον αετό πολλοί πετροβολούν, μα δεν μπορεί κανείς να τον σκοτώσει.

• Τον άνθρωπο που δεν φθονούν, μην τον ζηλεύεις.

• Τον γείτονά του ζηλεύει ο γείτονας.

• Τον φθονερό τον αδυνατίζει,το πάχος των άλλων.

• Του ζηλιάρη είναι γραμμένο νάναι το συκώτι του πρησμένο.

• Του μαχαλά ο βιολιντζής δε συγκινεί.

• Του φθονερού το μάτι, βλέπει πιο μακριά.

• Το ψηλό δέντρο κτυπάει ο  κεραυνός.