Παροιμίες με ονόματα των ανθρώπων
![]() |
Τα ονόματα: κληρονομιά, ταυτότητα και σημάδι της ψυχής. |
- Άγια Βαρβάρα μίλησε κι Αη-Σάββας αποκρίθη κι άγιος Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
- Αη-Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι.
- Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον φωνάζουμε. (βαφτίσαμε). — Για ανυπόμονους.
- Αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο που το όνομά του είναι μεγαλύτερο από το έργο του.
- Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς.
- Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη. — Για αδικαιολόγητη και υπερβολική υπερηφάνεια.
- Άλλος είν’ ο Θοδωρής κι άλλος εκείνος που θωρείς. — Για φαινομενικότητα.
- Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη.
- Άλλος τα μασά και άλλος τα ξερνά.
- Άμα ακούς Μαρία – Γιάννη, βάλε ψάρια στο τηγάνι, εξόν του μπάρμπα-Γιάννη.
- Αν σ’ αρέσει μπάρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο.
- Από Αγ. Δημήτρη χειμώνα και από Αγ. Γιώργη καλοκαίρι.
- Απ’ τ’ Αη-Γιωργιού και πέρα, δως του φουστανιού σου αέρα.
- Απ’ τα ολότελα, καλή είν’ κι η Παναγιώταινα.
- Απ’ τ’ Απόστολου Αντρέα, αντρειώνει η μέρα.
- Απ’ τον Άννα στον Καϊάφα. — Ταλαιπωρία.
- Αυτά είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας.
- Αυτά είπε ο Θωμάς και άφησε την γυναίκα του σε μας.
- Αυτά τα νέα της Αλεξάνδρας.
- Άφησ' ο Γιάννος την κλεψιά και έπιασε το ζευγάρι.
- Βγάλε Γιάννη το παιδί σου να γιορτάζει κάθε μήνα.
- Βοήθα με Άγιε Νικόλα. Μα κούνα και σύ τα χέρια σου.
- Βρήκ’ ο Φίλιππος το Ναθαναήλ κι η κοπριά τα λάχανα.
- Γιάννη, Γιώργο γύρευε και Νικολό καρτέρα.
- Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει.
- Δεν είναι κάθε μέρα τ’ Αη-Γιαννιού.
- Δημήτρη μου, Δημήτρη μου, μου τό κλεισες το σπίτι μου.
- Δημητρούλα μου γειά σου πάρτα όλα δικά σου.
- Δώδεκα η ώρα θάρθω ρε Μαριώ στο παράθυρό σου κάτι να σου πω.
- Έβγαλε καλό όνομα ο θεριστής κι έπεσε και κοιμότανε.
- Έγινε σαν τον άγιο Ονούφριο.
- Είναι άπιστος Θωμάς.
- Είναι όνομα και πράγμα.
- Ένα καλό όνομα κερδίζεται με χίλιες καλές πράξεις.
- Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
- Η γης καταποντίζεται κι η Μάρω καθρεφτίζεται.
- Ή εγώ δεν είμαι εγώ ή ο κόσμος άλλαξε.
- Η ζωή κρατά μια γενιά, το καλό όνομα μένει για πάντα…
- Ήρθ’ ο Σταυρός, σταύρωνε και σπέρνε.
- Θα πεις τον Δεσπότη Παναγιώτη. — Ταλαιπωρία.
- Θα σου δείξω εγώ Ζαμπέτα, πώς την παίζουν την τρομπέτα.
- Θέλεις όνομα καλό στην δουλειά σου νύχτα μέρα.
- Θύμωσε η Θυμιώ και ξύπνησε το πρωί με θυμό.
- Και η κουτσή Μαρία.
- Κακή πληγή γιατρεύεται, κακό όνομα σκοτώνει.
- Καλά τα λέει ο Γιάννης, μα δεν ακούει η χώρα.
- Κάλλιο χρυσό όνομα παρά χρυσό φόρεμα.
- Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά τ’ όνομα.
- Καλύτερα καλό όνομα, παρά χρυσή ζωή.
- Καλύτερα χρυσό όνομα παρά χρυσό ρούχο.
- Καμιά δεν γέννησε, μόν’ η Μαριά τον Γιάννη.
- Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
- Κάνει την οσία Μαρία.
- Κλάψ’ τα Χαράλαμπε!
- Κοίτα Μιχάλη μου το χάλι μου.
- Κολοκύθα την ελέγανε όπως και αν την μαγειρεύανε.
- Κουτσοί στραβοί στον Άγιο-Παντελεήμονα.
- Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανώλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό,τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
- Κυρ Αλέκο με το πράσινο γιλέκο.
- Λευτέρη Λευτεράκη θα ρθώ να σου τα ψάλλω ένα χεράκι.
- Λευτέρη Λευτέρη σε έχω γραμμένο στο παλιό μου το τεφτέρι.
- Μεγάλο όνομα άμα ακούς, να περιμένεις λίγα.
- Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω.
- Μην τον είδατε τον Παναγή.
- Μη σε νοιάζει Μαριορή, ξένη πίτα κι αν καεί.
- Μίλα με τον Νικολή που έχει την άδεια την πολλή.
- Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι.
- Νικολή Νικολή καπετάνιε Ντερτιλή.
- Ξέρει ο Γιάννης τι έχει μέσα στον τορβά του…
- Ο Αγαθοκλής ο μερακλής.
- Ο Γιάννης με τα λόγια, χτίζει ανώγεια και κατώγεια.
- Ο Γιώργος είναι πονηρός και από τι 11 και μπρος κυκλοφοράει για γαμπρός.
- Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο Γρηγόρης τηνε πήρε του Μελέτη τη γυναίκα.
- Όλα τα ’χει η Μαριωρή (Ζαφειρούλα) ο φερετζές της λείπει. — Ενώ λείπουν τα απαραίτητα, ζητάμε παραπανίσια.
- Όλοι θέριζαν κι η Γιαννούλα άσπριζε.
- Ο λύκος φάει δεν φάει λύκο τον φωνάζουν.
- Ο Μανόλης με τα λόγια, χτίζει ανώγεια και κατώγια.
- Όνομα και μη χωριό. — Δε θέλουμε να γίνει κάτι γνωστό.
- Όπου γάμος και χαρά κι η Βασίλω πρώτη.
- Όπου Γιάννης και του Θεού η χάρη.
- Όπου Γιώργος και μάλαμα.
- Όπου πας και όπου καθίσεις, όνομα καλό να αφήσεις.
- Όπου τάβλα και μαντήλι κ καλός τον κύρ΄Σωτήρη.
- Όσα ξέρει ο Κωσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
- Όσο καιρό θερίζαμε Βασίλη και Βασίλη και σαν αποθερίσαμε, όξω μωρέ κασίδη.
- Ό,τι ο κόσμος κι ο Κοσμάς.
- Ούλοι οι Άγιοι σαν τη Δέσποινα είναι;
- Πάλε Γιάννη μάγγανα!. — Για κάποιον που επαναλαμβάνεται. Το μάγγανο ή ο μάγγανος ήταν εργαλείο κατεργασίας του λιναριού.
- Παπάς έγινες Κώστα; Έτσι τα φερε η κατάρα.
- Πότε (όλο) ο Γιάννης δε μπορεί, πότε ο κ… του πονεί. — Δικαιολογίες.
- Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση.
- Σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει.
- Σύρε όνομα να δεις κορμί.
- Τ’ Αγιαντωνιού τ’ Αηθανασιού, ειν’ η καρδιά του Χειμωνιού.
- Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.
- Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε.
- Τα λόγια σου και του Πασχάλη τα χάπια.
- Τα ’φερε ο διάολος κι η σκούφια του Μιχάλη.
- Τα ‘χεν η Μαριά στο νου της, τα ‘βλεπε και στ’ όνειρό της.
- Τι Γιάννης, τι Γιαννάκης. — Το ίδιο πράγμα.
- Τι έχεις Γιάννη;- Τι ‘χα πάντα και τα πρόβατα σαράντα.
- Τί κάνεις Γιάννη κουκιά σπέρνω.
- Το καλό όνομα δε λησμονιέται…
- Το όνομα του τρελού βρίσκεται παντού.
- Το παίζει Αλέκος. Πού σαι Αλέκο. — Κρύβεται η δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
- Του Αγίου Ανδρέα το κρύο ανδριεύει.
- Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
- Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
- Χρωστάει της Μιχαλούς.
- Χωστά χωστά τον έκαμε ο Μιχελής το γάμο, γιατί ήταν λίγα τα ψωμιά και το χωριό μεγάλο.
- Ψωμί κι ελιά και Κώτσο βασιλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου