Παροιμίες για την Σπατάλη και τον Σπάταλο
 |
Η σπατάλη δεν αφορά μόνο τα χρήματα, αλλά και τον χρόνο, την ενέργεια και τις ευκαιρίες. Οι παροιμίες για τη σπατάλη μάς διδάσκουν τη σημασία της φειδούς, της πρόνοιας και της σοφής διαχείρισης κάθε πόρου στη ζωή. |
- Ακριβός στα πίτουρα και φθηνός στο αλεύρι. ➤ Σπάταλος στη πολυτέλεια και τσιγγούνης στα τιποτένια.
- Αν θα τα χαλάσεις ούλα μένει τρύπια η σακούλα.
- Αν ξοδεύεις μια δεκάρα πιο πολύ από ότι βγάζεις, γρήγορα φτωχαίνεις.
- Από λίγο λίγο λίγο γίνεται και το πολύ.
- Από λίγο παρακάτω να είναι πάντοτε γεμάτο. ➤ Όταν ξοδεύουμε κατά τι λιγότερα από τα έσοδα μας, μένει πάντα κάτι στο πορτοφόλι και είναι γεμάτο.
- Αυτός που τρώει τον λιναρόσπορο του, τρώει το πουκάμισο του.
- Βρακί δεν είχε ο κώλος μας ρόδα έδινε το χέρι μας.
- Γυνή το σύνολόν εστι δαπανηρόν φύσει. ➤Στο σύνολό τους οι γυναίκες είναι εκ φύσεως σπάταλες. (Μένανδρος).
- Γύρνα γύρνα το μαγγάνι, το πηγάδι θα στερέψει. ➤ Η σπατάλη οδηγεί στην φτώχεια.
- Δέκα να χτίζουν, ένας να γκρεμίζει, δεν τον προφταίνουν.
- Δώσε εδώ και δώσε εκεί, πως θα κάνουμε ζωή?
- Δώσε σ' έναν δώσε σ' άλλον μείναν τα παιδιά του ρέστα.
- Δώσε στον ένα δώσε στον άλλον, άφησα τον άντρα μου χωρίς παιδιά.
- Δώσε τούτα δώσε τα άλλα, εμάς μας άφησε μπουκάλα.
- Ζει στα άνθη και ψωφά στα κωλόπανα. ➤ Ο σπάταλος θα έχει καλή ζωή _ στα άνθη_ αλλά εξευτελιστικό τέλος.
- Η δεξαμενή που τρέχει, όταν θες νερό δεν έχει.
- Η σακούλα γεμίζει αργά, αλλά αδειάζει γρήγορα.
- Κακή ζωή καλή διαθήκη.
- Κακοσυναγμένα, κακοσκορπισμένα.
- Μείζονες γαρ ορέξεις μείζονας ενδείας ποιεύουσιν. ➤ Οι πολύ μεγάλες επιθυμίες φέρνουν πολύ μεγάλες φτώχειες. (Δημόκριτος).
- Με το βελόνι τα μαζεύει και με φτυάρι τα σκορπάει.
- Μέτραγε τα έξοδά σου κατά το εισόδημά σου, για να ζεις ευτυχισμένος κι από τον κόσμο παινεμένος.
- Μέχρι να έρθει η γνώση, πάει το γρόσι.
- Μη δίνεις δέρμα για ένα πράγμα, που μπορείς να το πληρώσεις με μαλλί.
- Μην σπαταλάς από θέληση, να μην τσιγκουνευτείς από ανάγκη.
- Μη σπαταλάς όσα οι γύρω σου έχουν ανάγκη.
- Ξεφάντωνε, ξεφάντωνε, άδειασε το πουγκί μας.
- Ο μεγαλύτερος εχθρός του σπάταλου είναι ο εαυτός του.
- Όποιος αμαρτωλά αποχτά αμαρτωλά ξοδεύει.
- Όποιος δουλεύει δέκα οχτώ και τρώει τα σαράντα, πουλιέται και το σπίτι του και δεν κατέει γιάντα. (Κρήτη).
- Όποιος θέλει να αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα(χρήματα) να ξοδιάσει και να μην τα λογαριάσει.
- Όποιος ξοδιάζει δέκα οχτώ και δεν σωριάζει τριάντα, στην φυλακή τον βάζουνε και δεν ηξεύρει γιάντα (γιατί). (Κρήτη).
- Όποιος πολύ απλώνεται, γρήγορα μαζεύεται.
- Όπου βγάνεις και δεν βάνεις, γλήγορα στο πάτο φθάνεις.
- Όπου κρατεί κι αφήνει, ο λωλός όπου το δίνει.
- Όπως τα βρει τα μοιράζει.
- Ο σπάταλος συμπεθέρεψε με τον ζητιάνο.
- Όταν βγάνεις και δεν βάνεις, ποτέ σωρό δεν κάνεις.
- Όταν ολοένα βγάζει κανείς νερό, αδειάζει και το βαθύτερο πηγάδι.
- Ότι σπαταλάς τώρα θα σου λείψει αύριο.
- Πλούσιο σπάταλο στο δρόμο τον είδα να κακοπερνά, τον φτωχό τον οικονόμο, δεν τον είδα να πεινά.
- Σαν βρει ο γύφτος βούτυρο, αλείφει και την μούρη του.
- Σαν φτάσει η νοικοκυρά στο αυγό, δώστου να πάει. ➤Όταν τα ξοδέψει όλα, όλα τα σπαταλά.
- Σπαταλάει το μαστίχι και προσέχει το καλάθι.
- Σπάταλα νιάτα, στερημένα γηρατειά.
- Σπάταλη ζωή, άδειο αμπάρι.
- Σταλαματιά σταλαματιά η θάλασσα αδειάζει.
- Τ' ακριβού το τίποτε, σε χαροκόπου χέρια. ➤Η περιουσία του πάει σε σπάταλους κληρονόμους.
- Τα μεταξωτά βρακιά, σβήνουν το μαγερειό μας.
- Τας ουσίας αι μικραί δαπάναι δαπανώσι.➤Τις περιουσίες οι μικρές δαπάνες τις εξαφανίζουν. (Αριστοτέλης)
- Τ'αυγά δεν τ'αλατίζουνε, μόνο τα τηγανίζουνε.
- Την ασωτία ακολουθεί η ζητιανιά.
- Το αδειανό πορτοφόλι κάνει τον άνθρωπο σοφό, μα πολύ αργά.
- Τον χουβαρντά τον αγαπά ο καφετζής, μα για γαμπρό του δεν τον θέλει.
- Τσοβόλα δώσ’ τα όλα! (Αντρέας Παπανδρέου)
- Φασουλάκι φασουλάκι κι ασπρουλάκι ασπρουλάκι,τα αδειάζει γρήγορα το σακουλάκι.
- Φειδωλός στα αναγκαία και στα περιττά περίσσιος.
- Φιλότιμος και χουβαρδάς και δεν εχτίμαγε λεφτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου