Παροιμία:Ένας έξυπνος κάνει απ’ την αρχή, αυτό που ο βλάκας κάνει στο τέλος.

Παροιμία:Ένας έξυπνος κάνει απ’ την αρχή, αυτό που ο βλάκας κάνει στο τέλος.
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τον βλάκα και τη βλακεία.

Παροιμια:Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα.

Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα.
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τον γάιδαρο.

.
 

Παροιμία:Αν δεν πέσουν οι γιατροί,δεν σηκώνονται οι αρρώστοι(θεραπεία από τους γιατρούς)

Παροιμία:Αν δεν πέσουν οι γιατροί,δεν σηκώνονται οι αρρώστοι(θεραπεία από τους γιατρούς).
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για γιατρούς.

.
 

Παροιμία:Από την αρχή του θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή

Από την αρχή του θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή.
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τον Ιούνιο τον Θεριστή.

 

Γιατί το λέμε:Πίσω εχει αχλάδα την ουρά

 ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ
Οι Ενετοί,  που άλλοτε κυριαρχούσαν στις θάλασσες, εγκαινίασαν  πρώτοι τα ιστιοφόρα μεταγωγικά, όταν ήθελαν να μεταφέρουν το στρατό τους.
 Τα καράβια αυτά ήταν ξύλινα και πελώρια και είχαν σχήμα αχλαδιού. Έσερναν δε τις περισσότερες φορές πίσω τους ένα μικρό καραβάκι, που έβαζαν μέσα τον οπλισμό και τα πολεμοφόδια, όπως ακόμα τρόφιμα και διάφορα πολεμικά σύνεργα. Οι Έλληνες τα είχαν βαφτίσει αχλάδες από το σχήμα τους. Έτσι όταν καμιά φορά στο  πέλαγος παρουσιαζόταν ένα άγνωστο καράβι, οι νησιώτες ( βιγλάτορες) ανέβαιναν πάνω στους βράχους και απ'εκεί  παρακολουθούσαν με αγωνία τις κινήσεις του. Αν ήταν απλώς ιστιοφόρο, δεν ανησυχούσαν τόσο, γιατί υπήρχε πιθανότης να συνεχίσει αλλού τον δρόμο του. Αν όμως ήταν  "Αχλάδα"  τους έπιανε  πανικός , γιατί καταλάβαιναν ότι σε λίγο θ'άρχιζαν μάχες,πολιορκίες, πείνες και θάνατοι. Έφευγαν τότε για να πάνε να ετοιμάσουν την  άμυνα τους. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε η φήμη ότι η "Αχλάδα"  έχει πίσω την ουρά. Με την ουρά εννοούσαν το καραβάκι που έσερνε το μεταγωγικό. Άρα επίθεση.  Και έλεγαν: "Πίσω έχει η Αχλάδα την ουρά".

Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για καράβια.

Παροιμία:Δεν κρατάει ο όρκος τον άνθρωπο,ο άνθρωπος κρατάει τον όρκο

Δεν κρατάει ο όρκος τον άνθρωπο,ο άνθρωπος κρατάει τον όρκο.
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τον όρκο

 

Γιατί λέμε:μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δώσετε

 Οι  Φράγκοι, που   είχαν  υποδουλώσει  άλλοτε  την  Ελλάδα, έκαναν  τόσα μαρτύρια  στους κατοίκους, ώστε οι  Έλληνες τούς  βάφτισαν «Σκυλόφραγκους».

 Ότι  είχαν  και  δεν  είχαν,  τούς  το  έπαιρναν, κυρίως όμως  ενδιαφερόντουσαν  για  το  αλεύρι, που  τούς   ήταν  απαραίτητο  για να  φτιάχνουν  ψωμί.  

Κάποτε  σ' ένα  χωριουδάκι  της  Πάτρας μπήκαν μερικοί  στρατιώτες σ' ένα  μύλο  και  απαίτησαν  από  τον  μυλωνά  να τους αλέσει όλο  το  σιτάρι  που  υπήρχε  εκεί, με την υπόσχεση ότι  θα τού  πλήρωναν  τ' αλεστικά. 

Ο  μυλωνάς  ονομαζόταν Γιάννης  Ζήσιμος, κι  ήταν  γνωστός  για την παλικαριά του και την εξυπνάδα του. Όταν είδε τους Φράγκους να θέλουν να τού αρπάξουν το βιος του  με το έτσι το θέλω, φούντωσε  ολόκληρος.  Συγκρατήθηκε,  όμως,  και δικαιολογήθηκε  ότι  δεν  μπορεί  μόνος του  ν' αλέσει  τόσες οκάδες σιτάρι. 

Οι στρατιώτες  τού  είπαν  τότε ότι  θα  τον  βοηθούσαν  αυτοί.  Ο Ζήσιμος τούς πέρασε στον  μύλο  και  τούς  είπε δήθεν  ευγενικά: «Μπάτε σκύλοι  αλέστε και αλεστικά μη δώσετε».

Ύστερα τούς κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο. 

Εκεί τούς έκαψε όλους σαν ποντίκια κι αυτός εξαφανίστηκε.

Παροιμία:Μες τον Μάη μην φυτέψεις και την πρώτη μην δουλέψεις

Μες τον Μάη μην φυτέψεις και την πρώτη μην δουλέψεις.

Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τον Μάη.

 

Παροιμία:Σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο χωρίς παράθυρα.

Σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο χωρίς παράθυρα.
Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για τα βιβλία

 

Γιατί λέμε:Του έψησε το ψάρι στα χείλη

 Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη κατάνυξη και πίστη όλες τις  μέρες της Σαρακοστής. Το φαγητό του ήταν μαρουλόφυλλα  βουτηγμένα στο ξίδι, μαυρομάτικα φασόλια, φρέσκα κουκιά και θαλασσινά.  Στα μοναστήρια, όμως, ήταν ακόμη πιο αυστηρά, αν και πολλοί καλόγεροι, που δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο τη  νηστεία , έκαναν πολλές κρυφές ...αμαρτίες κι έτρωγαν αβγά ή έπιναν γάλα. Αν τύχαινε, όμως,  κανένας απ' αυτούς να πέσει στην αντίληψη των άλλων  -ότι είχε σπάσει δηλαδή την νηστεία του- καταγγελλόταν αμέσως στο ηγουμενοσυμβούλιο και καταδικαζόταν στις πιο αυστηρές ποινές.
Κάποτε λοιπόν, ένας καλόγερος, ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε μια σπηλιά, που ήταν κοντά στο μοναστήρι. Το αμάρτημά του θεωρήθηκε φοβερό. Το ηγουμενοσυμβούλιο τον καταδίκασε τότε στην εξής τιμωρία: Διάταξε και του γέμισαν το στόμα με αναμμένα κάρβουνα και κει πάνω έβαλαν ένα ωμό ψάρι, για να...ψηθεί! Το γεγονός αυτό το αναφέρει ο Θεοφάνης. Φυσικά ο καλόγερος πέθανε έπειτα από λίγο μέσα σε τρομερούς πόνους. Αλλά ωστόσο έμεινε η φράση «Μου έψησε το ψάρι στα χείλη» ή «Του έψησε το ψάρι στα χείλη».

Δείτε ΕΔΩ κι άλλες παροιμίες για καλόγερους